تاریخچه اختراع چاپ افست
چاپ افست در نتیجه ی توسعه ی چاپ برجسته ی غیرمستقیم یا لترست انجام گرفت. در واقع کلمه ی افست به معنی غیرمستقیم و متعال کردن می باشد.
اختراع چاپ افست را به دو مخترع ، یکی امریکایی به نام ایرا، و روبل و دیگری آلمانی مقیم آمریکا به نام گاسیارها من نسبت می دهند. هر دو مخترع در حدود سال های ۱۹۰۴ میلادی ، این ایده را که می توان با فرم های لیتوگرافی چاپ غیرمستقیم انجام داد، بررسی و آزمایش می کردند.
گفته می شود که روبل، که یک چاپخانه دار کوچک با تجهیزات پیش از چاپ لیتوگرافی بود، روزی، به دلایلی ، برای چاپ اسکناس با مشکل کیفیت چاپ مواجه می شود. وی برای حل این مشکل از لاستیک نرم تری برای چاپ استفاده می کند. در این میان اپراتوری هم که مسئول تغذیه ی کاغذهای اسکناس به درون دستگاه بود در هر چند دور چاپ یک بار کاغذ را مخصوصاً وارد دستگاه نمی کرد.
این عمل باعث می شود که با نبودن کاغذ، مرکب نخست به روی لاستیک و سپس به پشت کاغذ بعدی انتقال یابد. وقتی روبل یکی از این چاپ های باطله را بررسی کرد با تعجب متوجه شد که کیفیت چاپی باطله در پشت کار به مراتب بهتر از چاپ روی کار است . این کشف مهمی بود و سرآغاز چاپ افست شد. روبل از آن پس برای تحقیق و توسعه ی روش چاپی غیرمستقیم با فرم های لیتوگرافی را رها کرد و این روش تازه را که « چاپ افست» نامید برای کار انتخاب کرد. البته نام چاپ افست امروزه بیشتر به منظور ، و نسبت به روش چاپی با اسفتاده از فرم های لیتوگرافی شده است. استفاده از این نوع فرم ها قبل از کشف روبل رواج داشت و به نام چاپ سنگ معروف بود .
