گچبری

گچبری

   نقش برجسته هایی که از گچ تشکیل می شوند معمولاً با بُریدن، سر و کار دارند. گچ را بُریدن و کَندوکاری کردن روی آن را  از گذشته تا به حال ، گچبری می گویند.

   گچبری در دوران های مختلف تاریخ، طیّ طریق نموده تا به امروز که آثار آن در بافت شهری به صورت گسترده ای جلوه گر شده و از آن در نمای درونی ساختمان ها و بناهای بزرگ و مساجدبا سبک های مختلف استفاده شده و نشانگر سال ها تمدّن و فرهنگ این مرز و بوم است که در کالبد معماری، متظاهر می شود و هر شکل از آن معنا و مفهوم و پیامی در بر دارد .

   آثار تاریخی و هنری ایران، بیانگر آن است که آفرینش یک اثر، عموماً بر اساس باورها و اعتقادات و طرح ریزی هایی که ریشه در فرهنگ گذشته داشته، انجام گرفته است . در این آثار، هنر،بخشی در قالِب تصویرکلِ آن اثر است و با بخش هایی دیگر، جدا و بی ارتباط نیست . در معماری ایران، اجزا با یکدیگر و با تَمامیت اثر، رابطه و هماهنگی دارند. رابطه ی اجزا باهم و گنجانیدن آن ها در یک قالب که در همه ی آثار نمایان است، یک کالبد فیزیکی از اصل دین اسلام، یعنی توحید است . در واقع درخشش نقوش و جلوه های رموز پنهان و طرح های یک اثر بی بدیل هنری، متأثّر از عشق و فطرت پاک هنرمندانی است که مُلهِم از وَرای مادّه است .