نشانگرکتاب خمیری

دیگه دَرسش مثل قبل خوب نبود. اصلاً همش حواسش به اطراف پرت میشد. به باباش گفتم: « تو رو خدا علی یه جایزه ای چیزی بخر، بلکه این بچه بشینه سر درس و مشقش. من با این کمر دردم که نمیتونم پا به پای حسام بشینم پای درس و کلاس آنلاین … »

علی، بنده خدا نمیدونست چی بگه!! عصری که برگشت از خستگی نا نداشت. گفت: بیا خانوم … کلی مغازه ها را گشتم تا تونستم یه چیز خوب پبدا کنم. هر روز توی راسته انقلاب استندهاش را می دیدم ولی نمی دونستم چیه؟!!

با تعجب پرسیدم: خب این چیه؟!! خندید و گفت: تو که اهل کتابی چرا … ؟؟ یادته بچگی ها چوب الف کاغذی درست می کردیم و باهاش قرآن می خوندیم، این مدل جدیدشه … تازه مغازه دار می گفت کلی محصولات دیگه هم داره.

وقتی لیوان شربت خنک که دادم دستش، آروم گفت: اینم برای تو خریدم. اسمش بالشتک مطالعه است. وقتی که روی کاناپه دراز می کشی و کتاب میخونی دیگه دستت درد نمیگیره!! راحت کتاب را تکیه میدی بهش … تازه سایت هم داره … هر چی دوست داشتی برای خودت بخر .

خوشحال بودم از خدا … برای داشتن علی.