بررسي شيوه هاي طراحي سيستم هاي فتوولتائيک يکپارچه با ساختمان

در کشور ايران به سبب مشکلات منابع انرژي فسيلي (محدوديت و آلودگي هاي زيست محيطي)، محدوديت هاي برق رساني، لزوم استفاده از انرژي هاي تجديدپذير، و وجود منبع عظيم انرژي خورشيدي در سرتاسر ايران و ضرورت حداکثر بهره برداري از اين انرژي، امروزه يکي از بهترين راه ها به کارگيري سيستم هاي فتوولتائيک به صورت «ساختمان هاي يکپارچه با فتوولتائيک» است. نمونه هاي بسياري از اين رويکرد را در کشورهاي مختلف مي توان ديد که رشدي چشمگير داشته و همچنان رو به پيشرفت است.
معماران و طراحاني که در پي طراحي ساختمان هاي بي آي پي وي هستند، بايد طريقه ترکيب فتوولتائيک ها با بنا و مسايلي را که در طراحي بايد به آنها توجه شود و به طور کلي شيوه هاي طراحي بي آي پي وي را بدانند؛ اينکه فرايند طراحي بي آي پي وي را چگونه آغاز کنند، در طي اين فرايند چگونه عمل کنند، و به پرسش هايي که در اين زمينه پيش مي آيد چگونه پاسخ درست و مناسب دهند.
در اين مقاله، شيوه هاي طراحي ساختمان هاي يکپارچه با فتوولتائيک از قبيل تعيين جهت وشيب فتوولتائيک ها، سايه اندازي ها، هماهنگي با سيستم هاي غير فعال خورشيدي، تهويه سيستم، ترکيب فتوولتائيک ها با ساختمان و تاثيراتي که بر يکديگر مي گذارند، تاثير فرم پلان و شيب ديوار نماي ساختمان بر نيروي سيستم فتوولتائيک، تعيين نوع و توان سيستم، هماهنگي ميان معمار و ديگر مهندسان دست اندر کار ساختمان و به طور کلي مسايلي که در طول فرايند طراحي ساختمان يکپارچه با فتوولتائيک مطرح مي شود، بررسي و در هر زمينه پيشنهادها و راهکارهايي عرضه شده است.